Yazmak, Konuşmak ve Okumak

Kendim, sıkıldığımda ya da kafamda kendi kendime kurduğum şeyleri yazıyorum ama hiç bir zaman iyi yazdığımı düşünmedim, hatta kafamdakileri kağıda iyi bir şekilde geçiremediğim için napıyorum ben, diye kendimi sorgulamışlığım ve kızmışlığım çoktur. Bana göre yazmak kendisini iyi bir şekilde ifade etmek hep özenilcek bir özelliktir ve zaten bende özenmişimdir.

Kağıda kendisini dökebilenler konuşmaktada, okumaktada iyilerdir. Bunlar birbirlerini besler diye düşünüyorum galiba kendimde eksik bulduklarımda bunlar. Konuşurken, ailemde bile çokça düzgün cümle kur uyarısı alıyorum(özellikle annemden) ya da ağzından kelimeyi gevelemeden söyle, hızlı konuşma derler. Ama bana hiç hızlı konuşuyorum gibi gelmiyor aslında sadece kafamdakilerin hepsini kelimlere dökmeye çalışıyorum buda onlara hızlı konuşuyorum gibi geliyor. Bazen de kelimleri yanlış söylüyorum bunu düzeltmek için uğraşıyorum ama olmuyor. Arkadaş ortamında başka birisi benim adıma düzeltincede, beni taklit edince bi daha konuşmak istemiyorum, kurcağım cümlede o sözcüğü kullanmamaya çalışıyorum ya da okuyacağım metinde o sözcük var mı diye kontrol ederim. Tabii bu ne kadar doğru tartılışır ama benim açımdan kurtarıcı bir yöntem bunu inkar edemem.

Okumak, bazen aylarca kitap okumam garip bir ilişki var aramızda. Ama bana okumayı severmisin diye soracak olursanız cevabım nettir. Severim, bana ne okuduğum şeyin konusu fark etmeksizin benim dünyadan soyutlayabildiğim, okumayı bıraksam bile onların evreninde olmayı devam ettirebildiğim bir yerdir. Belki de hiç bir zaman yaşayamayacığım olayları ya da hiç alışık olmadığım düşünce tarzlarına eşlik etmek, onlarla beraber olmak hoşuma gidiyordur.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Anadolu Benliği

                             ANADOLU BENLİĞİ    Senin gezdiğin sokaklarda açmaz çiçek, çocuklar yoktur o bahçelerde sadece bir süs gibi görürsün.  Bizim gezdiğimiz yerlere bir bak çiçekler, kuşların ötüşü bahçede oyun oynayan çocukların neşeli sesleriyle doludur.  Biz severiz dağlarda gezmeyi ,yeşilliklerin arasında dolaşmayı o yüzden incinir ayaklarımız senin dümdüz yollarında. Sen beğenmezsin kolay kolay gördüğün şeyi o yüzden arar  durursun bir mabedin içini, ama biz sanatımızdan bir eser görelim içimizi kalbimizi, vücudumuzun her hücresini bir heyecan, gurur  kaplar. Sen, izlersin yavaş bir kuğu dans edenleri hatta dalarsın düşlere, hayallere. Bizim kalbimizi yerinden oynatır bir yiğidin toprağı oynatacak gibi diz vuruşu. Dinlersin yüksek sesli müzikleri içini titretecek şekilde. Biz dinleriz hüzünlü hayat hikayelerini, ağıtları bir müzik halinde. Sen insanları sokarsın bir kalıb...
Devamı

Kitap ve Hayat

Kitap ve Hayat Kitap ve hayat bağlantılı mıdır? Kitap hayatımızdaki olaylardan mı oluşur? Diye düşünür insan. Bana göre kitap: insanların yaşadıkları olayları ya da yaşadığı hayattan kendini soyutlayanların kendini bulduğu yerdir kitap. Ben kitap okumayı sevmem, diyen kişi birileri tarafından kitap okunmaya zorlananmış olduğu düşünüyorum. Yoksa bir insan kendisini sanki başka bir hayat yaşama ve oradan ders çıkarma şansını kaçırmak ister ki. Kitap ve hayat bana göre bağlantılıdır, yazar kendi veya çevresinde gözlemlediği olayları, kendi düşüncesiyle birleştirir ve yazar.
Devamı

Yaşayan Ölüler

Yaşayan Ölüler   Denemeler- Montaigne, 116 sayfa. İnsanlar illa kalbi durduğunda mı ölür? Yada her şeyden vazgeçmiş ümidini kaybetmiş bir insana sadece kalbi atıyor diye, o yaşıyor denir mi ki? Hayat bu kadar acımasız ki hayattan tüm amacını kaybetmiş insanları bile ölü diye kabul etmiyor. Bazen düşünürüm, illa yaşamak için bir amaç gerekir değil mi? Bu hayata seni bağlayan, kalbinin hala atmasını istediğin bir neden, sonucunu görmek istediğin bir amaç da olabilir. Ama olması gerekir değil mi? Bu hayatta vasıfsız dediğimiz insanların bile yaşamak için bir nedeni var: mutlu olmak, eğlenmek. Nasıl yaşarsın amaçsız kalbin atar, ama bir sonuca bağlanamaz. Boşluk vardır bakışlarında, çünkü bakışlar kalbindeki hisleri yansıtmaz mı? Belki o insanlar düzelir mi diye merak edersiniz. Size tek bir sorum olacak. Kaybedilmiş hisler geri kazanılır mı? Onlarda öyledir belki hatırlarsın o hisleri ama hiçbiri eskisinin verdiği duyguyu veremez. Çocuğunu yeni kaybetmiş bir annenin ağıtları, sevdalan...
Devamı