Meaal'25

Bu okul dönemi benim için bazı şeylerin ilkiydi, yeni bir okul, sınıf ve arkadaş ortamı bunun başında gelen şeyler.


İlk günü hatırlıyorum, okula önceden gelmediğim için sınıfım nerde bilmiyordum o yüzden ilk 10. sınıfların katındaydım sonra yukarı çıkmak aklıma geldi tabii ama yanlız hissetirmişti sonra sınıfa beni en sevindiren şey o kapının önündeki aynaydı karne günü onla vedalaşmak benim için zor olucak. Erken geldiğimi düşünüyordumki ama son gelenlerdenmişim ön sıralardan birine oturdum sınıfa sessizlik hakimdi şuan bizi konuşmamamız için uyaran hocalarımızın bizi suskun gördüğü ilk dakikalardı galiba. Sonra içeri şuanki arkadaş grubumdaki ve sıra arkadaşım olan o kız girdi ilk dakikalar suskundu tanımadığı kişilere öyle onun aksine ben sorular sorup duruyordum meraklı bir kişiliğim var.


İlk dersimiz matematik. Mustafa hocam, bizim 5'liyi ayıracağını söyleyip bizi korkutan ama bize hep bir şans istediğimizde verdiğiniz için teşekkür ederim, dersinizde en sevdiğim zaman nasihatlarınızdır zaten ilk dersimizde öyle geçmişti herhalde Mustafa hocanın bizi konuşmamamız için uyarmadığı tek dersdir. Hoca konusunu başlattığım için ordan gidelim ortaokulda türkçe dersiyle aram olduğu söylenemez hatta o yüzden lgs puanımda düşüktür şuan edebiyatımında yüksek olduğu söylenemez ama hocamız sınav sonuçlarına göre hareket etmememiz gerektiğini söylemişti diye hatırlıyorum, biz öğrencilerin güzel şeyler yapmaya pek hevesimiz yoktur ama sizin bizi böyle güzel şeylere yönlendirdiğiniz için sizede teşekkür etmek istiyorum bana 6 sınıftaki hocamı hatırlatıyorsunuz onla 1 sene devam etmiştik umarım sizle liseyi bitiririz hocam :)


Okul bahçesi deyip geçmemek lazım sen benim için hep ayrı olucaksın, kar kış demeden turladığımız zamanlar, rezil oluşmuzu takmadan bahçeyi dolduran kahkalarımız tüm okul oturduğumuz o amfi ve beden derslerinde kapmak için yarışa girdiğimiz o çardak. Senin sayende her türlü insanı tanıdım ben o bahçede iyi kötüde olsa unutamayacağım, belleğimde kazılı olucak binbir türlü anı kazandırdın bana.


Okul koridorları, biz grupça nerdeyse hiç okul içinde çok gezmedik ama o son dakika kantinlere inişimiz birbirimiz tamam hoca görmeden hızlıca gidelim diye gazlamamız, ne taraftan çıksak diye tartıştığımız merdiven önleri ve ne kadar oyunlarda yer almasamda marketten bir şeyler alıp çalışma yaptığımız o konferans salonu sende belleğimdesin.


Ve gelelim 9/C'ye bazı hocalırımız 9'lar arasında en sorunlu olan sınıfın biz olduğumu söylemişti bencede öyle olabiliriz bundan haz etmesemde buda bir gerçek ama bence bize bizden başkası uyum sağlayamazdı ne kadar gruplaşmada olsa o sınıftaki herkesin herşeye gülmesi bir espriyi tüm sınıf kullanmamız yada sınavdan önceki ders herkesin biryerden biryere koşuşturmaları seneye birbirimizle son zamanlarımız olucak bunu yazmadan önce duygusallaşıcağımı hiç düşünmezdim ama insan hatırlayınca garip oluyor.


İlk günün derslerinden biri fizik. Burda bahsediceğim şey ders değil tabiiki, belki diğer hocalarımda demiştir hatırlamıyorum ama fizik hocamız demiştiki ilk gün siz ilk gün demeyin gözünüzü açıp kapayacağına kadar 9 ay geçer demişti tabii tüm sınıf söylendik ilk günden başlamıştır "Okul ne zaman bitiyor?" demeye inanamdık tabii ama haklıymışsınız hocam daha ilk günü dün gibi hatırlıyorum.


Bana iyi arkadaşlar,hocalar tanıttığın için sanada büyük bir teşekkürler Meaal. Senle önümüzde yaşayacağımız bir sürü anı var :)



 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Anadolu Benliği

                             ANADOLU BENLİĞİ    Senin gezdiğin sokaklarda açmaz çiçek, çocuklar yoktur o bahçelerde sadece bir süs gibi görürsün.  Bizim gezdiğimiz yerlere bir bak çiçekler, kuşların ötüşü bahçede oyun oynayan çocukların neşeli sesleriyle doludur.  Biz severiz dağlarda gezmeyi ,yeşilliklerin arasında dolaşmayı o yüzden incinir ayaklarımız senin dümdüz yollarında. Sen beğenmezsin kolay kolay gördüğün şeyi o yüzden arar  durursun bir mabedin içini, ama biz sanatımızdan bir eser görelim içimizi kalbimizi, vücudumuzun her hücresini bir heyecan, gurur  kaplar. Sen, izlersin yavaş bir kuğu dans edenleri hatta dalarsın düşlere, hayallere. Bizim kalbimizi yerinden oynatır bir yiğidin toprağı oynatacak gibi diz vuruşu. Dinlersin yüksek sesli müzikleri içini titretecek şekilde. Biz dinleriz hüzünlü hayat hikayelerini, ağıtları bir müzik halinde. Sen insanları sokarsın bir kalıb...
Devamı

Kitap ve Hayat

Kitap ve Hayat Kitap ve hayat bağlantılı mıdır? Kitap hayatımızdaki olaylardan mı oluşur? Diye düşünür insan. Bana göre kitap: insanların yaşadıkları olayları ya da yaşadığı hayattan kendini soyutlayanların kendini bulduğu yerdir kitap. Ben kitap okumayı sevmem, diyen kişi birileri tarafından kitap okunmaya zorlananmış olduğu düşünüyorum. Yoksa bir insan kendisini sanki başka bir hayat yaşama ve oradan ders çıkarma şansını kaçırmak ister ki. Kitap ve hayat bana göre bağlantılıdır, yazar kendi veya çevresinde gözlemlediği olayları, kendi düşüncesiyle birleştirir ve yazar.
Devamı

Yaşayan Ölüler

Yaşayan Ölüler   Denemeler- Montaigne, 116 sayfa. İnsanlar illa kalbi durduğunda mı ölür? Yada her şeyden vazgeçmiş ümidini kaybetmiş bir insana sadece kalbi atıyor diye, o yaşıyor denir mi ki? Hayat bu kadar acımasız ki hayattan tüm amacını kaybetmiş insanları bile ölü diye kabul etmiyor. Bazen düşünürüm, illa yaşamak için bir amaç gerekir değil mi? Bu hayata seni bağlayan, kalbinin hala atmasını istediğin bir neden, sonucunu görmek istediğin bir amaç da olabilir. Ama olması gerekir değil mi? Bu hayatta vasıfsız dediğimiz insanların bile yaşamak için bir nedeni var: mutlu olmak, eğlenmek. Nasıl yaşarsın amaçsız kalbin atar, ama bir sonuca bağlanamaz. Boşluk vardır bakışlarında, çünkü bakışlar kalbindeki hisleri yansıtmaz mı? Belki o insanlar düzelir mi diye merak edersiniz. Size tek bir sorum olacak. Kaybedilmiş hisler geri kazanılır mı? Onlarda öyledir belki hatırlarsın o hisleri ama hiçbiri eskisinin verdiği duyguyu veremez. Çocuğunu yeni kaybetmiş bir annenin ağıtları, sevdalan...
Devamı